Бабруйчанка распавядае, як спраўляцца з выклікамі самазанятасці, захоўваць веру ў сябе, чаму гэты шлях – не для ўсіх.
Фота: Juan Pablo Serrano Arenas/pexels.com Старасць. Нібы само гэтае слова нясе ў сабе адбітак нечага самотнага, звязанага з адзінотай, нямогласцю, набліжэннем смерці. Хоць, калі па справядлівасці, ад адзіноты, хваробаў
Марыя, 31 год: На Раство і Вялікдзень, а таксама і на Новы Год, на бабуліным стале заўсёды былі фаршыраваныя яйкі! У гэтым годзе я ўпершыню сама нешта гатавала на
Галоўнае пажаданне на гэты год амаль ва ўсіх – каб скончылася вайна і аднавіўся мір.
Святлана, дызайнерка: Веру ў цуды, бо яны здараюцца у маім жыцці амаль штодня. І, калі мне нешта патрэбна, абставіны складаюцца такім чынам, што здзяйсняюцца нават самыя, на першы погляд,
Пагутарылі з Алай пра асаблівасці хатніх здымак, чаму ў Беларусі гэты кірунак не такі папулярны, як у заходніх краінах, і ці патрэбныя для фотасесіі дома свежы рамонт і ідэальны парадак.
Усе фота з асабістага архіва гераіні Надзея, чаму вы прынялі рашэнне не з’язджаць з Украіны пасля таго, як пачалася вайна? – Я ў Львове з студзеня 2021 года. І
Бабруец Віталь Мурашкевіч мае ці не самую багатую ў нашым горадзе калекцыю паштовак. Калекцыянер распавядае, якія адкрыцці пра Бабруйск атрымалася зрабіць падчас збірання паштовак.
65-гадовая бабруйчанка Галіна Дзямідава жыве актыўным жыццём і ламае ўшчэнт распаўсюджаныя стэрэатыпы пра «залаты ўзрост» – што калі чалавек выйшаў на пенсію, яму застаюцца толькі дача і ўнукі, а ўсё самае цікавае ў жыцці ўжо ў мінулым.
Нядаўна мы заўважылі ў адным з мясцовых паблікаў каментары з рэакцыямі на самавызначэнне гераіні матэрыяла, якая «ажаночыла» назву сваёй прафесіі. Большасць з водгукаў была негатыўнай, яе саромілі і смяяліся. Нам
© 2025 – Пра Бабруйск і бабруйцаў. Калі вы хочаце ўзяць матэрыял з нашага сайту, захавайце, калі ласка, загаловак і тэкст бяз зменаў і дайце наўпроставую працоўную гіперспасылку.
